به گزارش ایران ما، همزمان با پایان جنگ جهانی دوم و خروج نیروهای متفقین از ایران و بیکاری تعداد زیادی از کارگرانی که در تخلیه و بارگیری کالاها و سایر امور خدماتی مربوط به نیروهای متفقین در بنادر جنوب و شمال کشور مشغول به کار بودند، شرکت نفت انگلیس و ایران، طرح های توسعه مناطق نفتخیز آغاجاری، گچساران، بیبی حکیمه، پازنان، بندر صادراتی ماهشهر و پالایشگاه آبادان را به اجرا درآورد.
اجرای این طرح ها به تعداد زیادی نیروی انسانی نیاز داشت که چون در آن زمان پیمانکارانی که بتوانند طرحهای توسعه صنعت نفت را اجرا نمایند در ایران وجود نداشت، شرکت نفت به ناچار برای کلیه گروه های شغلی (به استثنای برخی مشاغل ساده مانند نگهبانی از اموال و تأسیسات در بیابان ها و تخلیه و بارگیری کالا)، نیروهای واجد شرایط را مستقیماً استخدام مینمود. این کارگران پس از طی دوره های آموزشی اولیه، در کارهای اجرایی مورد نظر مشغول به کار می شدند.
نحوه استخدام کارگران در بندر صادراتی ماهشهر در آن زمان به این ترتیب بود که کلیه متقاضیان کار، در جلوی کارگزینی کارگران که در آن زمان به آن Labour Office)) می گفتند به صف می ایستادند. در این صف از نوجوان دوازده ساله تا مردان پنجاه ساله دیده می شدند.
پس از شروع وقت اداری، یکی از کارمندان کارگزینی در حالی که دست های کاغذ یادداشت در دست داشت به ابتدای صف میآمد و از اولین نفر سوالتی را میپرسید از جمله این که: چند سال داری؟ با چه حرف های آشنا هستی؟ چه میزان سواد داری؟ خدمت سربازی را انجام داده ای؟ و ...
در پایان چنانچه فرد مصاحبه شونده از نظر کارشناسی که مصاحبه را انجام میداد، واجد شرایط شناخته میشد، یادداشتی دریافت میکرد تا برای انجام مراحل استخدام به دفتر کارگزینی برود. این پرسش و پاسخ تا آخرین نفری که در صف ایستاده بود ادامه مییافت و کسانی که یادداشتی برای استخدام دریافت نکرده بودند، متفرق میشدند.
افراد پذیرفته شده در مصاحبه سرپایی، صف جدیدی در جلوی دفتر کارگزینی تشکیل می دادند و سپس به نوبت وارد دفتر می شدند. پس از اخذ شناسنامه و سایر مدارک از این افراد، مشخصات آنها در فرمی وارد میشد و این فرم را به دست او میدادند تا به مسئول واحد اجرایی مورد نظر مراجعه و روی آن فرم تأییدیه مسئول اداره را دریافت نماید.
مرحله بعدی انجام معاینات پزشکی بود. مسئول مربوطه در کارگزینی فرم انجام معاینات پزشکی را که جهت حصول اطمینان از سلامت کارگر طراحی شده بود، تکمیل و او را جهت انجام معاینات، روانه درمانگاه می نمود. در آن زمان درمانگاه بندر ماهشهر در یک ساختمان تونلی شکل که شامل سه اتاق تو در تو بود قرار داشت. کادر این درمانگاه شامل یک پزشک هندی، یک دستیار ایرانی، یک مسئول پانسمان و یک یا دو کارگر خدماتی بود.
فرد متقاضی کار که جهت معاینه به درمانگاه اعزام شده بود، برگه خود را به دستیار پزشک ارائه می نمود. دستیار به اتفاق متقاضی کار وارد اتاق پزشک می شدند و پزشک پس از برانداز کردن متقاضی، به دستیار خود دستور می داد تا او را معاینه کند.
در صورتی که مراجعه کننده معلولیت ظاهری نداشت، دستیار پزشک، میزان بینایی او را می سنجید و نتیجه را روی برگ معاینه مینوشت و به دکتر نشان می داد. در صورتی که میزان دید او برای انجام وظیفه مناسب بود، دکتر در همان ورقه، سالم بودن او را برای استخدام تأیید می کرد. البته این معاینه برای متقاضیان مشاغلی مانند رانندگی و جوشکاری با دقت بیشتری و در درمانگاه صنعتی آبادان انجام میشد.
افرادی که ا سلامت آنها ز نظر پزشکی مورد تأیید قرار گرفته بود، پس از مراجعه به کارگزینی، انگشت نگاری میشدند. این کار با جوهری مخصوص و با دقت از ده انگشت دو دست و وی ورقه مخصوص انجام میگرفت. پس از انگشت نگاری، شماره کلاس کار به کارگر اختصاص می یافت و او جهت شروع به کار موقت، به واحد ذیربط فرستاده می شد. همچنین یک نسخه از برگ انگشت نگاری و یک نسخه از برگ استخدام، به کارگزینی مرکزی در آبادان ارسال می شد.
در آن زمان چنانچه کارگری به هر دلیلی غیر از غیبت طولانی، از کار اخراج گردیده بود، نامش در فهرست سیاه یا Black List قرار میگرفت. به این ترتیب که اسم و اثر انگشت او در فهرستی خاص ثبت میشد و او دیگر هیچ گاه نمیتوانست در شرکت نفت استخدام شود.
اما تجربه نشان داده بود که این گونه افراد برای استخدام مجدد از شناسنامه برادر و یا سایر بستگان استفاده می کردند. به همین دلیل برای کنترل اثر انگشت تازه استخدام ها با لیست سیاه، واحد انگشت نگاری آبادان ایجاد شد که در رأس آن یک کارشناس انگشت نگاری قرار گرفته بود. ظاهرا او در کار خود خیلی خبره بود و از آنجا که سبیل های بلندی داشت در بین کارگران به «سبیلو» معروف بود.
برگه های انگشتنگاری تازه استخدام ها جهت بررسی در اختیار این شخص قرار می گرفت. در صورتی که اثر انگشت یکی از افراد با یکی از آثار انگشت نگاری موجود در لیست سیاه مطابقت داشت، آن شخص فوراً از کار اخراج می شد و در غیر این صورت، شماره ردیف دائم یا همان Bs.Number به او ابلاغ می گردید.
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |
تمامی حقوق برای وب سایت خبری_ تحلیلی * ایران ما * محفوظ است. * ایران ما * آمده است تا در ارائه مطالب متفاوت باشد. البته متفاوت نه به این معنی که همه ی مطالب در سایت خبری_تحلیلی ما تولیدی خواهند بود؛ چرا که افزایش تولید مطلب، نیازمند داشتن نویسندگان و خبرنگاران در حوزه های مختلف است که به دلایل مختلف در این مقطع زمانی برای ما ما امکان پذیر نیست. اما تمامی سعی و کوشش ما در این پایگاه خبری_تحلیلی ارائه متفاوت مطالب است تا خوانندگان گران قدر شاهد مطالب تکراری نباشند. باسپاس مدیر مسئول پایگاه خبری_تحلیلی * ایران ما * اعظم صمدزاده
پایگاه خبری ایران ما : آدرس خوزستان، اهواز، آریاشهر، تلفن اعظم صمدزاده 09052464559
تمامی خدمات و محصولات این سایت، حسب مورد دارای مجوزهای لازم از مراجع مربوطه میباشند و فعالیت های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.