گزارش اعظم صمدزاده از مسجد جوادالائمه اهواز؛ روایت حماسه حضور

ساعت نه صبح بود که به مسجد جوادالائمه رسیدم. به محض ورود به مسجد شاهد صف طولانی آقایان بودم که در حیاط بود. حدود ۲۰ نفری از رای‌دهندگان به دلیل ازدحام جمعیت توی حیاط صف بسته بودند. سه نفر از آقایان هم با لباس بختیاری و پرچم ایران به دست توجه همه را به خودشان جلب کرده بود. کفش‌هایم را در‌آوردم و وارد قسمت زنانه مسجد شدم.

دوستان و همکاران خبرنگار یک ساعتی بود که در مسجد جوادالائمه مستقر شده بودند. سه گروه فیلم‌برداری از صدا و سیمای جمهوری اسلامی واحد اهواز در مسجد حضور داشتند و لحظه به لحظه مشارکت مردم و حضور پرشور را پوشش خبری می‌دادند. هر طرف که سرم را می‌چرخاندم بچه‌های صدا و سیما مشغول گرفتن مصاحبه بودند و همکاران خبرنگارم در حال گزارش از مردم و مسؤلینی که برای رای دادن به صندوق آمده بودند.شلوغی جمعیت باعث می‌شد که هر لحظه صحنه‌ایی زیبا خلق شود و این صحنه‌ها یا در قاب دوربین‌ها منعکس می‌شد. پیرزن‌ها و پیرمردهایی که عصا به دست و واکر به دست با زحمت زیادی وارد مسجد می‌شدند و به طرف صندلی های موجود در مسجد هدایت می‌شدند تا کمی بنشینند تا نوبت رای دادنشان شود. با همه زحمتی که آمدن به مسجد برایشان داشت ولی وقتی در چهره‌شون نگاه می‌کردم لبخند رضایتی را می‌دیدم که انگار با نشان دادن این لبخند با زبان بی‌زبانی می‌گفتند: ارزشش را دارد، برای آباد کردن سرزمینمان آمدیم. آمدیم تا فردای بهتر از امروز را رقم بزنیم.

کودکان پرچم به دست که در مسجد آهسته می‌دویدند و از این شلوغی کلی ذوق می‌کردند. دختر پنج ماهه‌ای بغل مادرش بود. رفتم که ازش عکس بگیرم خجالت کشید و خودشو توی چادر مشکی مادرش قائم کرد. دو باری رفتم و آمدم تا خجالت‌ش بریزد و بگذارد در قاب دوربینم چهره.ی معصومش را ثبت کنم که بالاخره موفق شدم. حدود ساعت ۱۱ شد که دیدم مسؤلین برگزاری انتخابات در مسجد،صف‌های داخل مسجد را مرتب کردند تا عده‌ایی که داخل حیاط بودند بتوانند داخل بیاییند. چون هوا خیلی گرم بود و این عزیزان در حیاط مسجد خیلی اذیت می‌شدند. صف‌های شکل مارپیچ پیدا کرده بود و شلوغی جمعیت خیلی قشنگ بود. بعضی عکاس‌ها برای به تصویر کشیدن جمعیت، مجبور می‌شدند به طبقه دوم بروند و این شلوغی را از آنجا ثبت کنند. ثبت حماسه‌ی حضوری پرشور...

حدود ساعت دو ظهر بود که مسجد جوادالائمه کمی خلوت شد و ما هم توانستیم نهار و چای بخوریم. مسؤلین برگزاری هم نوبتی نهار می‌خوردند و سر جایشان برمی‌گشتند. ساعت سه و نیم کم‌کم شعبه شلوغ شد و به نزدیک ساعت ۵ عصر که رسیدم دوباره صف‌ها مارپیچ شدند و هر طرف که سر را می‌چرخاندیم سوژه‌ای برای تهیه گزارش و گرفتن عکس به چشممان می‌خورد. 

مردی حدودا ۳۵ ساله سمتم آمد و گفت همسرم ۸ ماهه باردار است و ایستادن در این صف طولانی برایش سخت است خواهش می‌کنم برای نشستنش یک صندلی بیارید. رفتم سمت همسرش که از انتهای صف نفر سوم بود. گفتم شوهرتون گفته باردارید ایستادن براتون سخته، اون صندلی برای شماست لطفا بشینید چند دقیقه بعد که نوبت شما شد صداتون می‌زنند. خیلی خوشحال شد. نیم ساعت بعد هم زن جوانی آمد و بهم گفت: شوهرم چند روز پیش عمل کرده داخل ماشینه میشه برید ازش رای بگیرید که با همکاری مسؤلین شعبه همین طور هم شد.

مسؤلین استانی از صبح یکی یکی به مسجد جوادالائمه سر زدند و در همین فرصت کم گوش شنوای مردمی بودند که از این مجال استفاده می‌کردند و مشکلاتشان را مطرح کردند. الحق و النصاف این گونه گره‌گشایی و شنیدن در و دل مردم هر چند کوچک هم که باشد، مناظر زیبایی را خلق می‌کند. گاهی توصیف این لحظات سخت است و دیدنش شیرین است.

حدود ساعت هفت شب در مسجد جوادالائمه جای سوزن انداختن نبود. کم‌کم همه خبرنگاران و عکاس‌ها و گروه‌های فیلم برداری صدا و سیما خستگی از چهره هایشان پیدا بود، ولی این شوق حضور خستگی را از تن‌شان بیرون می‌کرد. باور کنید زیبایی این حماسه حضور در کلام نمی‌گنجد...

پایگاه خبری ایران ما

#پایگاه_خبری_ایران_ما