تولد دوباره ذیومی

عروسکی که بعد از سالها دوباره متولد شد.

ذیومی عروسک محلی قوم عرب یادآور کودکانه های مادران و پدران بسیاری از ماست که روزگاری خنده و شادی و مهارت‌های زندگی را با آنها تمرین و تخیل می‌کردند.

مادرانی که شغل آنها خیاطی بوده از قطعات و اضافه برش ها و دوریزهای پارچه ای و نخ های پشمی ملون و چوب های خشکیده آنها را به شکل طیب می‌بستند و با پیچاندن پارچه ای دور تکه چوب سر و چهره ذیومی را با نخ های به رنگ شاد و درخشان به شکل خطوط کورب و لوزی ترسیم می‌کنند.

خطوط ایجاد شده حدود چهره و رنگ و لعاب و زیبایی آن به نشانه چشمان و لب و بینی و دو گوش ذیومی است. نخ هایی که در پشت سر عروسک به شکل نامنظم و بهم آمیخته قرار دارند موهای آن در نظر گرفته می‌شوند.

پوشش ذیومی از پارچه که جنس پنبه کتان و چلوار و از الیاف طبیعی آن روزگار و رنگ روشن شبیه رنگ لباس محلی اعراب که دشداشه و ماکسی است و غالبا هم به رنگ سفید است و با نخ های رنگی گلدوزی و لبه دوزی و به اصطلاح عربی تطریز می‌شده است.

عروسک دختر لباس تا مچ پا بلند ماکسی و لباس پسر میدی که تا زیر زانو می‌رسیده و شلواری همرنگ و گاهی غیرهمرنگ هم دارد.

شالی که در میان لباس بسته می‌شده برای کاستن از گشادی لباس و استفاده ابزاری از آن جهت نگهداری اشیا مثل سوزن جوالدوز پول و یا ابزار کار مثل چاقو و داس و درفش با رنگ متمایز از لباس به زیبایی خود نمایی می‌کرده. پوشش لباس عروس و داماد هم به همین سبک سفید و بلند و پارچه ای بدون طرح و با گلدوزی و نخی های رنگارنگ مزین می‌شده است.

نام احیا کننده ذیومی فاطمه سادات است و خالق این اثر مادر فاطمه سادات است که صالحه خانم غلامی نام دارد و متولد سال ۱۳۱۸ است. محل تولید ذیومی اهواز است و خواستگاهش رغیوه است.

ذیومی در ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۳ پس از سالها دوباره متولد شد...

تولد دوباره ذیومی