جهاد امید آفرینی: امید کوچک برای قلبی بزرگ

خانواده ما خیلی شلوغ و پر جمعیت بود. تا دلتون بخواد من خواهر و برادر داشتم و خودم آخرین بچه خانواده بودم. وقتی به سن ده سالگی رسیدم متوجه شدم که تو خانوادمون همه ی جایگاه‌های مسولیتی و عاطفی پر شده بود و من جایگاه خاصی نداشتم.

تصمیم گرفتم واسه خودم مسئولیت‌هایی رو تعریف کنم و خودم به خودم یه جایگاهی بدم. توی اون سن ده سالگی کار خاصی هم بلد نبودم. خیلی فکر کردم دیدم میتونم خرید نون از نونوایی و کشیدن نفت از درام نفتی رو به خودم اختصاص بدم. خدایش موفق هم شدم. به غیر از من نه کسی جرات داشت بره نونوایی نون بگیره، نه کسی جرات داشت گالون به دست سمت درام نفتی گوشه حیاط خونمون بره.

یه روز تابستون روی تخت فلزی توی حیاط خونمون نشسته بودم که دیدم ننه م گوشه حیاط زیر سایبون ایرانیتی داره با زحمت از درام نفت میکشه؟!!!

دویدم و رفتم سمتش وگفتم: می‌نه قرار بود هر وقت نفت خواستی به من بگی؟!!!

مگه من مسؤل آوردن نفت و نون تو این خونه نیستم!!! چرا حرف گوش نمیدی!!!

آنوقت شب تا صبحی خوابت نمیبره میگی،کمرم درده؟!

خو من که تحمل دیدن کمر درد و ناله های تو رو ندارم!!!

هر چی میخای به خودم بگو، فقط بگو، بگو چی میخای، خودت نیا تو حیاط به این گرمی اذیت میشی. وقتی داشتم غر میزدم، ننه م یه جور منگی به من و گالون تو دستمو و درام نفتی و حیاط خونمون نگاه کرد، بدون اینکه کلمه ایی جواب بده و بعد از چند دقیقه رفت داخل و من اون موقع معنای نگاههای ننه مو نفهمیدم و ازش هم سوالی نپرسیدم که تو دل فصل تابستون اصلا نفت برای چی میخای؟!!!

سالها بعد عمه م گفت: ننه ت اون روز که پی نفت اومد تو حیاط میخواست که خودشو آتیش بزنه، ولی با کاری که تو کردی منصرف شد!!!

ننه ت به خاطر تو موند و به خاطر تو صبوری کرد!!!

من با خودم فکر کردم ما اینقدر میتونیم برای همدیگه موثر باشیم؟!

اینقدر میتونیم دلگرمی برای هم باشیم؟!

اینقدر امید باشیم تو دل ناامیدی های همدیگه؟!!!

به نظرم تو تشویق هامون تعجیل کنیم و در نهیب هامون تاخیر. سر چهارراه به کودکان کار لبخند بزنیم حتی اگه قصد خرید چیزی رو ازشون نداریم بازم باهاشون مهربون باشیم.

آدمی رو در اوج ناامیدی و نابودی با گفتن سه جمله نجات بدیم و معجزه کلاممون رو فراموش نکنیم!!!

یازده سال قبل ننه م منو از رحمش زایید و من بعد از یازده سال اونو دوباره به دنیا آوردم؟!!!

من و‌ ننه م در آفرینش همدیگه یک یک شدیم!!!

نویسنده: اعظم صمدزاده

#تیم_شهید_اسحاق_عیدی_گماری

#جام_رسانه_امید۲

#بسیج_رسانه_خوزستان

#پیشرفت‌_خوزستان

#خوزستان_سربلند

#جهاد_امید_آفرینی

#جهاد_تبیین

#جهاد_خدمت